pl

Kościół św. Prokopa

Bezděkov nad Metují

Poslechněte si krátkou audio nahrávku: Kostel sv. Prokopa.mp3

Kościół św. Prokopa w Bezděkowie nad Metują

Barokowy kościół świętego Prokopa, dominanta miejscowości Bezděkov nad Metują, należy do tzw. grupy kościołów broumowskich. Ta architektoniczna perła z XVIII wieku została w 1999 roku symbolicznie włączona do herbu gminy, a w 2022 roku ogłoszona narodowym zabytkiem kultury. Choć Bezděkov geograficznie już nie leży bezpośrednio w Broumowsku, historycznie i duchowo jest z tym regionem nierozerwalnie związany.

Historia
Kościół wzniesiono w latach 1724–1727 z inicjatywy opatà broumowskiego Otmara Zinke. Budowę finansowała gmina, częściowo z dochodów parafialnych oraz zbiórek publicznych. Uroczyste poświęcenie miało miejsce 14 sierpnia 1729. Pierwotna plebania była prostym drewnianym budynkiem z przyległą stodołą i stajnią. Samodzielna parafia powstała dopiero w 1852 roku. Bezděkov wówczas duchowo podlegał Policím nad Metują. Do parafii należały również pobliskie wsie, jak Petrovices czy Petrovičky.

Architektura
Kościół stanowi typowy przykład architektury późnego baroku. Ma ośmioboczny plan z płytkimi bocznymi kaplicami i prezbiterium usytuowanym poprzecznie. Fasada wejściowa składa się z dwóch potężnych wież otaczających trojosową elewację. Cały wnętrze zdobi kopuła lustrzana, a w nawie i prezbiterium znajduje się rokokowy fresk sufitowy. Projekt kościoła przygotował Kilián Ignác Dientzenhofer, wybitny architekt barokowy, współpracujący z klasztorem broumovskim.

Wnętrze i wyposażenie
Ołtarz główny zdobi obraz „Spotkanie księcia Oldřicha ze św. Prokopem” autorstwa praskiego malarza Jana Karla Kovářa z 1743 roku. W nastawie ołtarza znajduje się obraz św. Wintíře, a na belkowaniu góruje figura Boga Ojca autorstwa rzeźbiarza C. Kowerscha. Ambona z 1752 roku nosi herb opata Fridricha Grundtmanna, który czasem celebrował tutaj msze. W bocznych nawach znajdują się empiryczne ołtarze św. Wacława i Matki Bożej. Wnętrze uzupełniają posągi czterech Ojców Kościoła – św. Grzegorza, Hieronima, Ambrożego i Augustyna. W latach 30. XX wieku jedna z bocznych kaplic została przekształcona w kaplicę Lurdzką.

Przed kościołem stoją liczne rzeźby: misyjny krzyż z 1936 roku, ukrzyżowanie ze św. Wacławem i św. Wojciechem (1809), figura Matki Bolesnej (1826) i figura św. Jana Nepomucena, przeniesiona w 1960 roku do kościoła z pierwotnego miejsca na kamiennym moście.

Dzwony
W ciągu wieków kościół miał kilka dzwonów. Pierwotne, z XVI–XVIII wieku, zostały skonfiskowane podczas wojen światowych. W 1921 roku lokalny przemysłowiec Škop ufundował cztery nowe dzwony. Trzy z nich ponownie zostały skonfiskowane podczas II wojny światowej. Na przełomie millenium dzięki zbiórce publicznej udało się ufundować nowy dzwon św. Prokopa o wadze 500 kg, który poświęcono 24 października 1999, a od północy 1 stycznia 2000 regularnie oznajmia czas.

Nowoczesne remonty i rewitalizacja

  • 1971–1993: stopniowe naprawy wież, dachu i muru cmentarnego
  • 1998–1999: otwarcie fasady, naprawa zegarów wieżowych, fundacja nowego dzwonu
  • 2018–2019: kompleksowa rewitalizacja terenu – renowacja tynków, elewacji i kamiennych murów cmentarnych

Życie duchowe i funkcje
Kościół nadal jest żywym centrum duchowego i kulturalnego życia. Regularnie odbywają się tutaj nabożeństwa (w niedzielę i czwartek), koncerty muzyki poważnej, działa lokalny chór parafialny. Budowla jest otwarta w ramach projektu „Lato otwartych kościołów”.

Znaleźć miejsce
Interaktivní mapa